Collectieve zelfmoord – De Pitchcoach

De man die op mij af komt lopen aarzelt even als hij vraagt: “Bent u hier ook voor de ….”. Ik zeg tegen hem: “Voor de collectieve zelfmoord? Jazeker”.  De man die op de bank naast me bij het standbeeld van Multatuli zit, moet lachen en sluit gelijk aan bij de conversatie.

Het is 09:55 op Paasmaandag en tevens Wereld Homeopathie Dag. Want 10 april 1755 is de geboortedag van Samuel Hahnemann, de grondlegger van de homeopathie. Hij bedacht in de 18^e eeuw dat als je een bepaalde stof maar sterk genoeg verdunt (!), er een krachtig medicijn ontstaat…

En perfecte dag dus om samen met ruim twintig anderen van de Stichting Skepsis en de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK) om 10:23 uur collectieve homeopathische zelfmoord te plegen.

We gaan ieder 80 (!) tabletten van een homeopathisch verdunde gifstof nemen: kwik, belladonna, fosfor. In de zekerheid dat ze zo sterk verdund zijn (10 tot de 23^e macht) dat de kans dat er nog een molecule werkzame stof in zit, verwaarloosbaar is.

Een goed moment om op een ludieke manier als wetenschappers en als sceptici de wereld er weer eens op te wijzen dat homeopathie geen onschuldige kruidenmiddeltjes zijn, maar niet-werkende geldklopperij.

Ik had vooraf op de lijst op de lijst met mogelijke ‘zelfmoordtabletten’ de “latrodectus mactans” zien staan. Het werkzame middel erin is een zwarte weduwe. Volgens de beschrijving: “Het vrouwtje van deze uiterst giftige spinsoort eet na de paring het mannetje op; vandaar de naam. De levende vrouwelijke spin wordt gebruikt voor de bereiding van het homeopathische middel”. Intrigerend!

Dus als de buisjes met 80 tabletten (allemaal van homeopathische apotheek Hahnemann of van VSM) worden uitgedeeld, vraag ik aan de organisator, Jan Willem Nienhuys: “Mag ik de zwarte weduwe?” en ik krijg ‘m nog ook. De dame naast me, Kitty Jonk, is licht teleurgesteld. Zij had op arsenicum gehoopt, maar die is al vergeven.

Ik kan rapporteren dat de zelfmoordpoging mislukt is. Ik had wel allerlei verschijnselen direct na afloop: koude rillingen en koude handen. Maar na een warme chocolademelk met slagroom in café van Zuylen naast het standbeeld van Multuli (erelid van de VtdK) waren die verschijnselen ook weer weg.

In het kader van “Wij van WC-eend adviseren: WC-eend”: kies voor wetenschappelijk bewezen methodes, niet voor kwakzalverij en trucjes. Bij medicijnen is dat nog veel belangrijker dan bij presentatietraining!