“Wat is je leefsituatie?”, vraagt Paul in zijn vragenlijst.
Ik ga bij Paul Loomans de cursus Tijdsurfen doen, een time-management-methodiek in combinatie met Zen-meditatie. En daar heb ik ontzettend veel zin in.
Maar voordat ik kan meedoen, moet ik nog even een vragenlijst invullen. En Paul vraagt me het hemd van het lijf: hoe oud ik ben, wat mijn beroep is en of ik meditatie-ervaring heb. Allemaal snel in te vullen vragen.
Maar er is er ééntje bij die me wat meer tijd kost: “Wat is je leefsituatie?”
Pfff. Ja, eh…. Alleenstaand? Maar dat klinkt zo zielig. Weduwe? Dat past meer bij een oud vrouwtje van 80.
Ik weet nog dat ik in mijn nieuwe appartement kwam wonen en mensen in de lift telkens heel verrast waren als ze hoorde dat ik de nieuwe bewoner van het penthouse was.
“Oh, ik dacht dat er een oud vrouwtje kwam wonen”, heb ik meer dan eens gehoord.
Ik dacht: Wat raar, hoe kan dat nou?
Tot ik me realiseerde dat ik tegen de oude bewoners de aanleiding voor de verhuizing had verteld (het overlijden van mijn man). En die hadden (volledig correct) tegen mensen verteld dat er een weduwe kwam wonen. En ja, dat associeer je niet met een vrouw van 45….
Uiteindelijk kies ik voor ‘single’. Maar zo voelt het nog steeds niet.
Ook al is mijn man vorige maand exact 6 jaar geleden overleden, ik voel me geen ‘single’. Maar het klinkt wel wat vrolijker dan alleenstaand of weduwe.
Weduwes en weduwnaars van LinkedIn: hoe omschrijven jullie je ‘leefsituatie’?
Foto: Wikipedia – Weduwschap