Tamme konijnen of een parkeerplek

Ik blijf het bijzonder vinden dat verhalen uit Afghanistan nog steeds inspirerend en herkenbaar zijn voor zoveel mensen. Ik denk dat het komt omdat verhalen uit een andere context je met een nieuwe blik laten kijken en nadenken over je eigen situatie.

Hier op de SLIM conferentie voor innovatieve ambtenaren & burgers uit de provincie Noord-Brabant praatte ik o.a. over de tamme konijnen op het ISAF hoofdkwartier. Ze leken onbelangrijk, tot het moment dat de Britten dreigden om ze dood te maken, om ruimte voor een parkeerplek te maken. Dat was twee weken lang zo ongeveer het enige gespreksonderwerp op het hoofdkwartier. Want stoere militairen blijken dol te zijn op het knuffelen van konijnen.

Dat leidde op de SLIM conferentie tot een zaalgesprek over of je mensen die in Noord-Brabant in financiële problemen zitten, moet toestaan om huisdieren te houden (ja). En tot overpeinzingen over welke andere schijnbaar onbelangrijke dingen toch heel demotiverend werken als je ze weghaalt.

Dat is denk ik de kracht van verhalen vertellen: ze geven je nieuwe metaforen, die je helpen om bestaande situaties te duiden.