“Wat leuk,” zegt Jikkie. “Je maakt een tijdslijn voor mij, in mijn richting”.
Jikkie Has (de auteur van Zakelijk Zelfvertrouwen) en ik eten gezellig samen Ramen in een restaurant. We hebben het over onze zakelijke prioriteiten en hoe we die verdelen over dit jaar en volgend jaar.
Mijn eerste prioriteit (mijn online academie starten) geef ik op de tafel aan mijn rechterkant aan, die is klaar. Dat is het verleden.
De volgende (mijn Active Campaign inrichten) komt midden voor. Het heden.
En de laatste, die voor volgende jaar pas op stapel staat (een boek over pitchen & presenteren schrijven) maak ik aan mijn linkerkant. Dat is de toekomst.
Voor Jikkie, die tegenover mij aan tafel zit, ziet het er dus uit als een tijdslijn van links naar rechts. Dat is voor mensen die van links naar rechts lezen (zoals Nederlanders) van verleden naar toekomst.
Ik maak de gebaren om mijn verhaal te ondersteunen zodat de ander, hier Jikkie, het nog beter kan begrijpen. Vandaar dat ik het in een voor mezelf ‘verkeerde’ richting doe. Iets wat overigens niet natuurlijk komt, maar waar ook ik echt op moet oefenen en bewust moet doen. Maar deze keer ging het niet bewust. Het ging probleemloos, zonder dat ik er zelfs maar aan hoef te denken.
Dus als Jikkie als doorgewinterd spreker het opmerkt, denk ik bij mezelf: Wat leuk! Goed timelinen is eindelijk van bewust naar onbewust verhuisd!
Mijn pitchtip: als je je verhaal ondersteunt met een tijdslijn die je met je handen maakt, maak die dan van links naar rechts VOOR JE PUBLIEK, dus van rechts naar links voor jezelf.