Garantie geven is heerlijk!
“Ik heb de pitch nog niet ingezet” schrijft Hans 14 dagen nadat we zijn pitch hebben geschreven. “Ik ben nog steeds aan het worstelen met het laatste deel van de pitch. Daar ben ik nog niet tevreden over. Het voelt nog niet als iets van mezelf.”
Ik schrijf meteen terug: “Dan gaan we de garantie inroepen en (gratis) een tweede sessie inplannen. Ik laat je niet los voor je helemaal enthousiast bent!”.
Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Dit was de eerste keer na een pitchcoachingssessie dat ik twijfelde. Dat ik na afloop aan het piekeren was of we wel het goede verhaal hadden gekozen. Dat gebeurt me nooit.
Op zich hadden we een prachtig verhaal geschreven, waar Hans me echt wist te raken, over hoe hij met zijn zoon de 4-daagse had gelopen en wat een overwinning dat was geweest. Een verhaal dat past bij zijn concept dat hij voor andere mensen een gids wil zijn. Waar hij als zelfbenoemde twijfelkont tevreden over was. Maar toch, er was iets mee, want anders was ik er niet over blijven piekeren.
Dus ik was eigenlijk blij dat hij terugkwam en ik voor het eerst mijn garantie kan geven. Het staat altijd wel in mijn offertes, maar ik heb het nog nooit ingeroepen: “Ik garandeer dat een perfecte pitch enthousiasme bij de pitchgever en de ontvanger losmaakt als de pitchgever mijn aanwijzingen opvolgt. Als dat niet in één sessie lukt, dan doen we kosteloos een extra sessie.”
In de tweede sessie zijn we er vrij snel achter waar het probleem in zit. We hebben een pitch geschreven die past bij wat hij WIL, maar niet bij wat hij IS. En dat voelt niet goed. Daar zit ‘m de crux. Hans is geen gids. Hij is iemand die er gelukkig van wordt als mensen hun verhaal met hem delen, hoe ellendig ook. Hij hoeft ze niet te gidsen naar de top, hij kan ze geruststellen dat ze okay zijn. Dat is de essentie van wie hij is.
Dus schrijven we een helemaal nieuwe pitch met een nieuw verhaal. Het verhaal van de onderhoudsmonteur die pas bij hem langskwam en zijn hele leven bij hem uitstortte. Zoals dat bij hem zo vaak gebeurt.
Aan het eind zie en hoor ik die zelfbenoemde twijfelkont uitgebreid glimmen: “Dit is veel dichter bij mij. Ja, dit klopt helemaal. Dit is gewoon waar. Ja, dit is wat het is”.
Dat voelt heerlijk, zoals een perfecte pitch met een authentiek verhaal moet voelen. Na afloop ben ik vol energie en piekervrij. Zoals dat na een coachingssessie hoort.
Lessons Learned: De volgende keer dat ik pieker over een verhaal dan bel ik direct de cliënt om te vragen of het wel echt de perfecte pitch is. Gegarandeerd.
Dit blog is eerder gepubliceerd inFeem Magazine.